|
Hüner, Cesaret ve Mertlik Hakkında.....
Evde
bir arpası olmayan bir kes,
Yarım arpa kadar minnet götürmez.
Aslanlar
davasına giren bir koçak,
Gerek aslan dişlerini göstere ancak.
Çelikten
dağ olsa yine de inan,
Onu parça parça dağıtır insan.
Avlanmaktan
kalsa yaralı doğan,
Bin tekme yiyecek serçeden her an.
Fil
geçsin üstünden, ayak vurarak,
Hasis adamlara el açma ancak.
İmdat
istemektense kurbağalardan,
İyidir balık gibi sulara batman.
Kim
hüner küheylanını dizginleyebilir,
Dileğin avlağında av avlayabilir.
Kanı
ekmeğine yavanlık eyle,
Papağını dik tut, baş gitse bile.
Bir
aslan köpekten korkarsa bişek,
Ona çifte atar yaşlı bir eşek.
Avucumun
içinde olsa da yine,
Dikmem hiç gözümü elin mülküne.
Bir
çizgi nakıştan çıkarsa eğer,
Diğer çizgiler de tamam bozulur.
Kimin
ki, kalbinde vardır himmeti,
Onun da güzellik olur nimeti.
Lâl
çok çok geç yaranır, ömrü çok olur,
Lâle tez yeşerir, tez de yok olur.
Zahmetten
çekinme, yeni maden aç,
Bu dünya ehline hazineler saç.
Dünya
çeviklerin kervan yoludur,
Doğru, temizlerin sadık kuludur.
Ağaç
ektiğinde öyle yerde ek,
Ki, kesin bilesin, meyve verecek.
Helâl
ye, doğan tek helâl av ara,
Benzeme leşlere konan kuşlara.
Onunçün
öğrettim ki, elimi bir sanata,
Bir gün sana el açıp düşmeyim rezalete.
Eğer
istersen gönlün olsun tüy gibi yumuşak,
Bedenine nafe gibi sertliği öğret ancak.
Gafil
insan evladı kör değil ise gerçek,
Arıdan, karıncadan ibret alması gerek.
Kamışın
hangi ottan bakma yeşerdiğine,
Bak gör onun şekeri çıkardı ne ak güne.
Ne
şehvet, ne uyku, ne de ki yemek,
Hayatın manası olmasın gerek.
Asma
ağlamasa vaktinde zar zar,
Getirmez sonunda sevinçlere bar.
Bir
taş değil isen donup kalma sen,
Sakat değil isen, diribaş ol sen.
Toprağa
merhamet hayırdır, inan,
Lütfensen gül verir, zulmetsen diken.
Dünya
görmüş adam, iyi, ya yaman,
Şikayet eylemez öz ikbalinden.
Ne
çok eğlenen ol, ne de çok yiyen,
Bunlardan gevşeyip, boşalır beden.
Bal
veren arının birisi kesin,
Yüzünden iyidir bal yiyenlerin.
| 
